Κυριακή 12 Αυγούστου 2007

Το μονοπάτι στη θάλασσα

Ένα βιβλίο που σε κερδίζει από την πρώτη σελίδα. Αφηγητής ένα μικρό αγόρι, αλλά ο συγγραφέας με έναν επιδέξιο συνδυασμό ενεστώτος και αορίστου, χρησιμοποιεί το χρόνο έτσι ώστε να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και να μην περιορίζεται στις δυνατότητες έκφρασης ενός μικρού παιδιού. Πάντα όμως διατηρεί την παιδική σκέψη, η οποία είναι και αυτή που δίνει ξεχωριστό ύφος στο κείμενο - μαζί με τις ερμηνείες/ παρερμηνείες λέξεων και εκφράσεων που δίνει κάθε τόσο ο μικρός αφηγητής. Ο μικρός μάς δίνει μια λεπτομερή περιγραφή του κόσμου στον οποίον ζούσε "ζωγραφίζοντας" έναν έναν τους χαρακτήρες του περιβάλλοντός του - και είναι πολλοί αυτοί οι χαρακτήρες, ίσως υπερβολικά πολλοί.

Θα δούμε τι θα πουν τα άλλα μέλη της λέσχης τον Οκτώβρη. Δυστυχώς δεν είναι εξοικειωμένα με την μπλοκόσφαιρα ακόμη, ώστε να δίνουν ο καθένας τους και τη δική του γνώμη εδώ.

2 σχόλια:

nellinezi είπε...

Καλησπέρα σας.

Λέγομαι Νέλλυ και χαίρομαι που σας γνωρίζω από κοντά (έστω κι έτσι !)

Θα ήθελα να ρωτήσω πώς και αν μπορεί να γίνει κάποιος μέλος της λέσχης σας.

Διάβασα πρόσφατα το συγκεκριμένο βιβλίο και θα ήθελα να συμμετάσχω στο σχολιασμό.

Στις προηγούμενες αναρτήσεις σας δεν βρήκα κάτι που να με βοηθούσε να καταλάβω το πώς επικοινωνείτε και ανταλλάσσετε απόψεις και γι αυτό αποφάσισα να αφήσω σχόλιο!

efikon είπε...

Είμαι στήν 350 σελίδα, και κουράστηκα να βρίσκομαι συνεχώς στήν ίδια γειτονιά.Ο μικρός αφηγητής καλός δεν λέω,αλλά πολυλογάς.Σκιαγραφή τέλεια τους χαρακτήρες,είναι τρυφερός και πολύ συναισθηματικός,παρ' όλα αυτά με έχει εγκλωβίσει στόν μικρό του κόσμο και λίγο δισανασχέτησα,αλλά συνεχίζω.Ελπίζω σε μια καλλίτερη συνέχεια....θα δούμε.