"Του φιδιού το γάλα"

Είμαι στη σελίδα 136 (μια επέμβαση στο δεξί μάτι μου καθυστερεί την ανάγνωση). Μπαινοβγαίνω στις "πόρτες" με το ρυθμό που μου επιτρέπει ο συγγραφέας και αυτό το παιχνίδι μου αρέσει. Τα επίθετα εξακολουθούν να παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στον τρόπο της αφήγησης. Η ατμόσφαιρα μέσα στη βίλα με τον κήπο είναι ονειρική και οι ένοικοί της φαντάζουν εξωπραγματικοί. Το μπέρδεμα του κεντρικού ήρωα με τη μνήμη του κυριαρχεί συγκρατημένα αλλά αρκετά για να κρατάει τον αναγνώστη σε ενδιαφέρουσα αναμονή.