Άρεσε στην πλειοψηφία της λέσχης, αν και υποπτεύομαι ότι αρκετά μέλη ήταν επηρεασμένα από την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου. Όλοι παινέσαμε τις ζωντανές περιγραφές και τους αυθεντικούς διαλόγους. Υπήρξαν διαφωνίες όσον αφορά την ανάπτυξη των χαραχτήρων, αλλά διατυπώθηκε η υπόθεση ότι ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι το βιβλίο δεν είναι τελειωμένο. Επίσης ορισμένοι βρήκαμε τους χαρακτήρες πολύ "γκροτέσκο" για να είναι αληθινοί, αλλά συμφωνήσαμε ότι ο συγγραφέας χρησιμοποίησε ίσως την υπερβολή για να περάσει τα μηνύματά του. "Χρεώσαμε" στο συγγραφέα ένα μισογυνισμό, δεδομένου ότι όλοι οι κύριοι γυναικείοι χαρακτήρες του έργου είναι σκάρτοι, ενώ αντίθετα στον αντρικό πληθυσμό υπάρχουν και "καλοί". Το σίγουρο είναι ότι ο Καραγάτσης κατάφερε να δώσει ζωή σε ένα άψυχο κτίριο, το δέκα.
Και δύο ερωτήματα:
1. Άραγε ο τίτλος "το δέκα" είναι επιλογή του συγγραφέα, διότι ήθελε πράγματι να κάνει πρωταγωνιστή του ένα κτίριο; Συνήθως οι συγγραφείς δίνουν τον τίτλο αφού ολοκληρώσουν το έργο τους.
2. Εάν τέλειωνε κανονικά το βιβλίο, θα εξακολουθούσε το κτίριο να είναι ο πρωταγωνιστής του έργου ή κάποιος ζωντανός χαρακτήρας θα έπαιρνε τη θέση του;
Επόμενο βιβλίο προς ανάγνωση επιλέχτηκε το "Το πανδαιμόνιο" του Κώστα Ακρίβου, εκδόσεις Μεταίχμιο, και ημέρα συνάντησης ορίστηκε η 8η Μαΐου, ώρα πάντα 6:00 μ.μ.
Β.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου