"Η αηδονόπιτα" άρεσε σε ΟΛΑ τα μέλη της λέσχης. Κάποιος μόνο είχε μια μικρή ένσταση ως προς το λυρισμό της αφήγησης. Τον βρήκε κάπως υπερβολικό, αλλά, όπως παρατήρησε κάποιος άλλος και με τον οποίον όλοι συμφωνήσαμε, αυτή η υπερβολή είναι δικαιολογημένη εφόσον αντικατοπτρίζει τον πληθωρικό ρομαντισμό εκείνης της εποχής. Ως προς το τέλος του βιβλίου, θα προτιμούσαμε να σταματούσε η αφήγηση εκεί που αρχίζει το ταξίδι προς την Αμερική.
Δεδομένου ότι η "Αηδονόπιτα' συγκαταλέγεται στα βιβλία που ψήφισε η λέσχη μας για τη μικρή λίστα του Βραβείου Αναγνωστών κι εφόσον ευτύχησε να είναι τελικά σε αυτή τη λίστα, από εδώ και πέρα όλοι μας αποφασίσαμε να την υποστηρίξουμε στην πορεία της για το Βραβείο, μια και συγκέντρωσε τόσο καλές κριτικές στη λέσχη μας.
Η επόμενη συνάντησή μας θα είναι στις 3 Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη, ώρα 5:30, για το βιβλίο "Τι είδε η γυναίκα του Λωτ" της Ιωάννας Μπουραζοπούλου, εκδόσεις Καστανιώτη.
Β.Μ.
η αηδονόπιτα
του ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΖΟΥΡΓΟΥ.
Πολεμικό οδοιπορικό, χρονικό πολέμου, ταξίδι πέντε χρόνων στην Ελλάδα της επανάστασης του 1821 ενός Αμερικανού φοιτητή, από τον ξεσηκωμό της Μακεδονίας, της Στερεάς και από κει στο έγκλειστο Μεσολόγγι.
Ιστορικό, περιπετειώδες μυθιστόρημα που μαζί με τον ήρωα ο αναγνώστης νιώθει τα βόλια να περνούν ξυστά από το πρόσωπό του, ανασαίνει τη βαριά μυρουδιά της λάσπης από ανθρώπινο αίμα, αγωνιά για τη ζωή παλεύοντας το θάνατο, συνεχίζει να προχωρά ανασαίνοντας αποφορές βάλτων, αποφορές περιττωμάτων.
Ένας ύμνος αιματοβαμμένος για ελευθερία και δημοκρατία από δεσποτισμούς και τρομοκρατίες τυράννων. Ένας έρωτας ποίημα, ένας έρωτας ελπίδα μέσα στην κάπνα και τα χαλάσματα του πολέμου. Ανθρωπιά και προστασία μέσα στη δίνη του πολέμου και του φευγιού, από τη χατζάρα του πολιορκητή, μικρών ορφανών παιδιών.
Μέσα στο μυθιστόρημα ακούμε τους λόγους, αισθανόμαστε τις ανάσες και το άρωμα του ποιητή Μπάιρον, του Ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, του Ελβετού φιλέλληνα και εκδότη Ιωάννη-Ιάκωβου Μάγερ, του Φιλικού Κασομούλη και συγγραφέα των στρατιωτικών ενθυμημάτων του 1821, τον Εθνικό Ευεργέτη Πατάφη Ιωάννη, ιδρυτή του Παπάφειου ορφανοτροφείου Θεσσαλονίκης και της Γενναδίου Βιβλιοθήκης, κ.α..
Αηδονόπιτα είναι το άπιαστο όνειρο, όμως ο συγγραφέας στο βιβλίο του μας φωνάζει ότι με τον αγώνα υπάρχει ελπίδα.
Μου άρεσε πολύ.
Τζένη Μακαριάδη.