Μετά από 5 χρόνια αγαστής συνεργασίας παρέδωσα το συντονισμό της λέσχης σε άλλο ικανό μέλος της. Αυτός ήταν και ο αρχικός σκοπός μου. Το μπλογκ τούτο θα μείνει ανοιχτό χάρη στο αρχείο του.
Μπαϊλντισα, απόκαμα, πώς να σας το πω, όμως όπως πάντα το φχαριστήθηκα και γνωρίζετε πολύ καλά το γιατί. με ξέρετε γιατί είμαι μοναδική αν δεν το πιστεύετε ρωτήστε γιαγιάδες, παππούδες, γονείς, συγγενείς και φίλους!! Βάζοντας τα γυαλιά μου έπιασα στα χέρια, δηλαδή ξεσκόνισα για πολλοστή φορά το βιβλίο «Οδυσσέας» του αγαπημένου μου Τζέϊμς, συνέχισα με την Alice in Wonderland του καλού μου Λιούις (αυτό το γράφω στ’ αγγλικά, γιατί η μάνα μου δεν σκαμπάζει Ελληνικά και τυγχάνει να το ‘χει διαβάσει), πήρα στα χέρια τον «Δον Κιχώτη» του Μιγκέλ και άλλα πολλά για να σας μη σας κουράζω, μερικά τα πέταξα τριγύρω, γιατί είναι προστατευτικά τείχη για μένα κι άλλα τα ‘χωσα στο σεντόνι μου και μάλιστα σε κόμπους, γιατί όπως ο Πλάτων είπε, μη μετακίνει εκείνα τα οποία δεν πρέπει να μετακινηθούν, θα μου πείτε άλλο εννοούσε, πάντως εγώ το προσάρμοσα μια χαρά.. ο Μορφεύς με πήρε σε ονειρικούς κόσμους και δεν πρόλαβα μήτε τα γυαλιά μου να βγάλω.... ματς, μουτς, μουτς ματς.... έτσι για να ακούτε (άντε και να γεύεστε) γλυκά φιλάκια. Καλή νύχτα!
1 σχόλιο:
Μωράκι στην αγκαλιά του Μορφέα.
Μπαϊλντισα, απόκαμα, πώς να σας το πω, όμως όπως πάντα το φχαριστήθηκα και γνωρίζετε πολύ καλά το γιατί. με ξέρετε γιατί είμαι μοναδική αν δεν το πιστεύετε ρωτήστε γιαγιάδες, παππούδες, γονείς, συγγενείς και φίλους!! Βάζοντας τα γυαλιά μου έπιασα στα χέρια, δηλαδή ξεσκόνισα για πολλοστή φορά το βιβλίο «Οδυσσέας» του αγαπημένου μου Τζέϊμς, συνέχισα με την Alice in Wonderland του καλού μου Λιούις (αυτό το γράφω στ’ αγγλικά, γιατί η μάνα μου δεν σκαμπάζει Ελληνικά και τυγχάνει να το ‘χει διαβάσει), πήρα στα χέρια τον «Δον Κιχώτη» του Μιγκέλ και άλλα πολλά για να σας μη σας κουράζω, μερικά τα πέταξα τριγύρω, γιατί είναι προστατευτικά τείχη για μένα κι άλλα τα ‘χωσα στο σεντόνι μου και μάλιστα σε κόμπους, γιατί όπως ο Πλάτων είπε, μη μετακίνει εκείνα τα οποία δεν πρέπει να μετακινηθούν, θα μου πείτε άλλο εννοούσε, πάντως εγώ το προσάρμοσα μια χαρά.. ο Μορφεύς με πήρε σε ονειρικούς κόσμους και δεν πρόλαβα μήτε τα γυαλιά μου να βγάλω.... ματς, μουτς, μουτς ματς.... έτσι για να ακούτε (άντε και να γεύεστε) γλυκά φιλάκια. Καλή νύχτα!
Δημοσίευση σχολίου