4+1 ερωτήσεις στον Ισίδωρο Ζουργό για το βιβλίο του "Ανεμώλια"

1.     Ποια ήταν η αφορμή που γράψατε το βιβλίο “Ανεμώλια”;

Ένα μακροχρόνιο προσωπικό βίωμα της παρέας μου και η επιθυμία μιας συνομιλίας με τον κόσμο του Ομήρου και τους επιγόνους του. Όλα αυτά βέβαια με φόντο την ιστορία της χώρας τα τελευταία τριάντα χρόνια, από τα χρόνια της μεταπολίτευσης ως και σήμερα.
2.     Ποιος από τους χαρακτήρες του βιβλίου σας έχει κάτι από εσάς;
Ο κάθε συγγραφέας υπάρχει παντού στο έργο του, στα πρόσωπα, στα λόγια, ακόμα και στο πως η φύση η ίδια εικονίζεται μέσα στις σελίδες του. Ως εκ τούτου θα έλεγα πως όλα τα πρόσωπα έχουν, ανισομερώς βέβαια, κάτι από εμένα. Ακόμα και εκείνα τα χαρακτηριστικά που ως φυσικό πρόσωπο δεν τα έχω, τα επιλέγω από άλλους και τα βάζω στο βιβλίο με τους δικούς μου όρους. Γενηθήτω φως λέει ο κάθε συγγραφέας κάθε φορά που ξεκινάει ένα βιβλίο κι ύστερα δομεί ένα σύμπαν με την καθαρά δικιά του πνοή.
3.     Με ποια φράση/πρόταση θα δίνατε μια “ταμπέλα” στο βιβλίο σας;
Αν οι άνεμοι μπορούν να συμβολοποιήσουν την αίσθηση της ελευθερίας, είναι ένα βιβλίο για την ελευθερία έξω από τα δεσμά του χρόνου και της ανάγκης.
4.     Τι θα θέλατε ο αναγνώστης σας να εκτιμήσει περισσότερο στο βιβλίο σας;
Δεν μπορώ να  έχω συγκεκριμένες προσδοκίες  ή προτεραιότητες  σε κάτι τέτοιο. Αν είναι να γεννηθεί μια σχέση εκτίμησης ανάμεσα στο βιβλίο μου και στους αναγνώστες, ας αναβλύσει σαν το καθαρό το νερό κι ας κυλήσει όπου αυτό θέλει.
5.     Αντιμετωπίσατε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στη συγγραφή αυτού του βιβλίου και, αν ναι, ποια ήταν αυτή;
Έπρεπε να ξεπεράσω το δέος που αισθανόμουν απέναντι στην παράδοση του ομηρικού κόσμου, έπρεπε να σταθώ απέναντί της και να της κάνω νοήματα, να κερδίσω τον ελάχιστο δικό μου χώρο δίπλα σε μεταγενέστερα αριστουργήματα που πολύ την αγάπησαν. Φαντάζομαι πως θα συμφωνείτε κι εσείς πως δεν είναι καθόλου εύκολο.