Ιερή παγίδα (συνέχεια)

Έχω φτάσει στη σελίδα 182. Εξακολουθεί να μου αρέσει, παρ' όλες τις αναφορές σε πολιτικές δολοπλοκίες. Το βιβλίο καταφέρνει να με κρατάει με το "παραμύθι" του. Γιατί, όμως, ο Ιάκωβος (σελ. 156)να μην μπορεί να καταλάβει τα τελευταία λόγια του πατέρα του (δυο αναγραμματισμοί); Και είναι ακόμη πιο περίεργο, διότι ο πατέρας του συνήθιζε να του μιλάει με αναγραμματισμούς. Ίσως παρακάτω υπάρχει κάποια εξήγηση γι' αυτό.