Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

γνώμη της λέσχης για το "Πανδαιμόνιο"


Το βιβλίο άρεσε στους περισσότερους και έδωσε αφορμή για συζήτηση ως προς το άβατο του Άγιου Όρους στις γυναίκες, το μοναχικό βίο, την αγαμία των ιερέων και τη μειωτική αντιμετώπιση ακόμη και σήμερα της γυναίκας από την εκκλησία μας.
Πολύ θα θέλαμε να είχαμε και την άποψη αρρένων, όμως η λέσχη μας αποτελείται πλέον μόνο από γυναίκες. Οι λίγοι άντρες που είχαμε στην αρχή αποχώρησαν σιωπηλά και ανεξήγητα. Πάντως, όλες συμφωνήσαμε ότι ο συγγραφέας ήταν μάλλον με την πλευρά των γυναικών και του έρωτα γενικότερα.
Κατά γενική ομολογία εκείνο που έμεινε ως τελική γεύση από το βιβλίο ήταν η εξήγηση που δίνει ο συγγραφέας για το χιόνι - όταν οι άγγελοι αλλάζουν φτερά, τα παλιά τους τρίβονται και πέφτουν στη γη σαν χιόνι.
Β.Μ.

Επόμενο βιβλίο προς ανάγνωση ορίσαμε το "Η γνώση των νεκρών" του Γιώργου Μανιώτη και ημέρα συνάντησης την 12 Ιουνίου, στις 6:00 μ.μ όπως πάντα.

1 σχόλιο:

Ευγενία (Τζένη) Μακαριάδη είπε...

Διαβαστερό βιβλίο με αστυνομική δομή, καλή γραφή και αφήγηση, το θέμα ελκυστικό, πτώμα γυναίκας στο κελί του μοναχού Νήφωνα στο Αγ. Όρος. Το άβατο, η παρθενία των μοναχών, ο έρωτας που κατατρύχει τον καλόγερο σε σύγκρουση με την πίστη του, την αφοσίωσή του στο θεό, την παρθενία, την προσευχή για την ψυχή του και την ψυχή των συνανθρώπων του. Πολύ καλές οι τελευταίες σελίδες.
Ως άνθρωπος διαφωνώ με το άβατο και κάθε είδους απαγορεύσεις που έχουν σχέση με το φύλο μου τις θεωρώ ρατσιστικές.
Ε.Μ.