4+1 ερωτήσεις στην Ελένη Γκίκα για το βιβλίο της "Αιώνια επιστροφή", εκδόσεις Ψυχογιός

1.    Ποια ήταν η αφορμή που γράψατε το βιβλίο “Αιώνια επιστροφή”;

Η “Θυσία” του Ταρκόφσκι και η εμμονή μου ότι φοβόμαστε, όπως τον βαθύτερο εαυτό μας, και την αληθινή ζωή. Η επαναφορά των κόμπων για να λυθούν στο τέλος. Άλλο έγραφα, όλα έδειχναν ότι βρισκόμουν αλλού. Όταν πήρα να διαβάζω το σενάριο της ταινίας. Κι έτσι ήρθαν ο τίτλος, πρώτα, η ανάγκη να θυσιάσουμε πράγματα για να βρούμε και να βγούμε στο αληθινό. Ο δρόμος που αρχίζει όταν δεν το υποψιαζόμαστε. Και γι' αυτό στο βιβλίο υπάρχει και αντιστροφή. Ξεκινά από το τετελεσμένο και καταλήγει στην αρχική στιγμή- σκηνή. Εκείνη που ζήσανε, αλλά κανείς δεν φαντάστηκε το πού τελικά θα τον οδηγούσε.

2. Ποιος από τους χαρακτήρες του βιβλίου σας έχει κάτι από εσάς;

Φοβάμαι η... Όλγα. Το πάθος για την ανάγνωση, την ζωή μέσα από τους ήρωες, το σύνδρομο της Ηλέκτρας αλλά και η Μαρίλια, ναι, θα μπορούσε να πει κανείς. Και ο Καθηγητής, ενδεχομένως, αυτή την εσφαλμένη ή όχι αίσθηση του Καθήκοντος. Δεν είναι ανάγκη να τα ζήσουμε, και η φαντασία δική μας είναι, και έχουν όλα και οι όλοι ένα κομματάκι απ' αυτή.

3.    Με ποια φράση/πρόταση θα δίνατε μια “ταμπέλα” στο βιβλίο σας;

Το αιώνιο μέσα από το εφήμερο και το ελάχιστο. Για την ακρίβεια: η αιωνιότητα της στιγμής.

4.    Τι θα θέλατε ο αναγνώστης σας να εκτιμήσει περισσότερο στο βιβλίο σας;

Το δικό του πρόσωπο στην ιστορία που ήθελα ή δεν ήθελα να πω. Θα επιθυμούσα να είναι ένα βιβλίο που αναπνέει. Ένα βιβλίο, για τον καθένα, διαφορετικό. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά με τα φαντάσματά μας παλεύουμε. Όταν γράφουμε, είμαστε μόνοι μας. Μακάρι στην πορεία να κάνουμε την ιστορία μας κάπως ν' αγαπηθεί. Για ν' απαντήσουμε στο αίνιγμά μας γράφουμε. Αλλά συμβαίνει, συχνά, οι ιστορίες μας να ακροπατούν και σ' άλλων τους γρίφους, εξάλλου τα βασικά ήταν και παραμένουν κοινά.

5.    Ποια είναι η σχέση σας με το χρόνο;

Όπως και στο βιβλίο. Παρελθόν και μέλλον στο θεικό παρόν, ένα κράμα! Ταυτοχρόνως και όλα βρίσκονται εδώ! Συνήθιζα να λέω – και να επιμένω- ότι είμαι τελικά παρελθοντολογικό πλάσμα. Μεγαλώνοντας όμως έμαθα να απολαμβάνω στο έπακρον το κάθε τί, και όλον το χρόνο, στο θεικό παρόν. Όλα είναι εδώ, τώρα, και το παρελθόν ερμηνεύεται αέναα. Όσο για το μέλλον... είπαμε, όλα έχουν προηγηθεί, ακόμα κι εκείνο που ακολουθεί.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Παρουσίαση της συγγραφέα

 Η Ελένη Γκίκα γεννήθηκε το 1959 στο Κορωπί. Δημοσιογράφος και βιβλιοκριτικός στο Έθνος της Κυριακής από το 1983, έχει ασχοληθεί με το μυθιστόρημα, το διήγημα, την ποίηση, το παραμύθι κι έχει επιμεληθεί βιβλία και σειρές. Κυκλοφορούν 26 βιβλία της. Με την “Αιώνια Επιστροφή”, δωδέκατο μυθιστόρημα, ξεκινά τη συνεργασία της με τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Συνυπάρχει ως alef στο Golem με τον moha (Χρήστο Παπαμιχάλη).