"Θέκλη"

Διαβάζω τη "Θέκλη" της Αθηνάς Κακούρη. Είναι το βιβλίο που ορίσαμε για το μήνα Νοέμβρη στη λέσχη μας. Βρίσκομαι στη σελίδα 250. Ομολογώ ότι δε με τραβάει, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτε ιδιαίτερο για την αξία του βιβλίου, αφού, ως γνωστόν, όλα τα βιβλία δεν είναι για όλους τους αναγνώστες. Προσωπικά με αφήνουν αδιάφορη, για παράδειγμα, οι αναφορές πολεμικού υλικού ή στρατιωτικών σχηματισμών ή πολιτικών ελιγμών σε ένα μυθιστόρημα. Ωστόσο, πρέπει να πω ότι η εποχή μέσα στην οποία διαδραματίζεται το μυθιστόρημα περιγράφεται πολύ καλά και φαίνεται να έχει γίνει ενδελεχής μελέτη των ιστορικών γεγονότων της. Οι χαρακτήρες όμως μέχρι τώρα, με πρωταγωνίστρια τη Θέκλη, μου φαίνονται θαμποί, ίσως και να είναι ηθελημένα έτσι. Εκείνο που με ξένισε όμως πάρα πολύ μέχρι τώρα είναι ότι αφού η αφήγηση είναι τριτοπρόσωπη (ένας τρόπος που προσδίδει, λέει, αντικειμενικότητα στην ιστορία και δια τούτο πειστικότητα) σε "εθνικά" σημεία η συγγραφέας χρησιμοποιεί το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο ακυρώνοντας την αντικειμενικότητα της τριτοπρόσωπης αφήγησης. π.χ. σελ. 51 "Το απόγευμα μαθεύτηκε πώς πήραμε την Ελασσόνα, πιάσαμε διακόσιους αιχμαλώτους..." Το έχει κάνει επίτηδες άραγε; Θα δούμε.