Όταν είσαι ενεργός συγγραφέας, βρίσκεσαι πολλές φορές σε δίλημμα "Να διαβάσω ένα βιβλίο ή να γράψω το δικό μου;" Διότι φυσικά ο χρόνος δε διαστέλλεται για χάρη σου. Παρ' όλ' αυτά, στριμώχνεις στον προσωπικό σου χρόνο και το βιβλίο που θέλεις να διαβάσεις. Μόνο που λόγω στενότητας χρόνου το διαβάζεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Δε στέκεσαι να μηρυκάσεις τα νοήματα, να προβληματιστείς ιδιαίτερα ή να ψάξεις "τι εννοεί ο ποιητής". Το "αργό διάβασμα" όμως έχει άλλη χάρη. Και όποτε το καταφέρνω, συνήθως σε διαλείμματα προσωπικής δημιουργίας, το απολαμβάνω περισσότερο. Ότι υπήρχε όμως και κίνημα "αργό διάβασμα" δεν το ήξερα! Το έμαθα εφέτος τον Αύγουστο και το μοιράζομαι μαζί σας!

Το «αργό διάβασμα» γίνεται κίνημα 
KAΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δευτέρα, 23 Aυγούστου 2010

Μετά τα «slow food» και «slow travel» αναπτύσσεται μια εκστρατεία για αργή ανάγνωση, που τείνει να εκλείψει εξαιτίας του Ιντερνετ

“Αν διαβάζετε αυτό το άρθρο τυπωμένο στο χαρτί, το πιο πιθανό είναι να φτάσετε κάπου στη μέση όσων έχω γράψει. Αν το διαβάζετε στο Διαδίκτυο, το πιο πιθανό είναι να φτάσετε μόνο στο ένα πέμπτο” (έκθεσης Eyetrack του Ινστιτούτου Poynter και της ανάλυσης του Τζέικομπ Νίλσεν).

«Διαβάζετε ακόμη; Πιθανόν να ανήκετε σε μια μικρή μειονότητα. Δεν έχει σημασία, όμως: έχει αρχίσει μια φιλολογική επανάσταση. Πρώτα είχαμε την επανάσταση του αργού φαγητού, μετά του αργού ταξιδιού. Τώρα, στις εκστρατείες αυτές προστέθηκε το κίνημα του αργού διαβάσματος - μια ετερογενής ομάδα πανεπιστημιακών και διανοουμένων που θέλουν να μας πείσουν να μη βιαζόμαστε όταν διαβάζουμε και να μην αποφεύγουμε να ξαναδιαβάζουμε. Μας ζητούν να σβήνουμε όσο συχνότερα γίνεται το κομπιούτερ και να ανακαλύψουμε και πάλι τόσο τη χαρά της προσωπικής επαφής με «υλικά» κείμενα, όσο και την ικανότητα να τα επεξεργαζόμαστε πλήρως».

«Αν θέλεις να έχεις τη βαθιά εμπειρία ενός βιβλίου, αν θέλεις να το εσωτερικεύσεις, να αναμείξεις τις ιδέες ενός συγγραφέα με τις δικές σου, πρέπει να το διαβάσεις αργά», λέει ο JohMiedema, ο Καναδός συγγραφέας του «Slow Reading» (2009). Ωστόσο, ο Λάνσελοτ Φλέτσερ, ο πρώτος συγγραφέας που διέδωσε τον όρο «αργό διάβασμα», διαφωνεί. Υποστηρίζει ότι το αργό διάβασμα δεν έχει τόσο να κάνει με το ξεδίπλωμα της δημιουργικότητας του αναγνώστη όσο με την ανακάλυψη της δημιουργικότητας του συγγραφέα. «Πρόθεσή μου ήταν να αντικρούσω τον μεταμοντερνισμό, να ενθαρρύνω την ανακάλυψη του συγγραφικού περιεχομένου», λέει ο Αμερικανός συγγραφέας που βρίσκεται τώρα σ' ένα ορεινό θέρετρο της ανατολικής Ευρώπης. «Λέω στους φοιτητές μου να σκεφτούν ότι το κείμενο το έγραψε ο Θεός. Αν δεν μπορούν να καταλάβουν κάτι, φταίνε αυτοί και όχι ο συγγραφέας».